Een dag uit het leven van een moeder

Een dag uit het leven van een moeder…

'En toen werd ik zelf ziek.'

'Het vervolg'

Na 2 weken konden we eindelijk naar het ziekenhuis voor de uitslag van de biopsie. Nog steeds had ik goede hoop. Dit was begonnen als een slechte film,

maar kon niet anders dan aflopen in een ‘happy ending’.

Het gesprek met de chirurg was kort. De biopsie van de tumor leek voor nu goed, maar ze maakten zich toch zorgen vanwege het uiterlijk. Hij zag er kwaadaardig uit. Om deze reden wilden ze hem graag operatief verwijderen.

Omdat ze rechterborst voor de zekerheid hadden gecontroleerd, had ik daar weinig zorgen over.

Toch kwamen er een paar kleine witte puntjes tevoorschijn. Een biopsie was nodig om een en ander te verduidelijken. Uit de biopsie bleek later dat de gevonden cellen kwaadaardig waren.

“Huh?” “Ik kwam voor het ene borst en nu is het andere borst de grootste zorg.” Ik moest dit even een plekje geven. Hoe kon ik in een paar weken tijd van een gebroken rib naar een operatie aan beide borsten gaan?

Het goede nieuws was dat we er ontzettend vroeg bij waren. Zoals het nu leek zaten we nog in het voorstadium en was het nog niet uitgegroeid tot borstkanker. Als we niks deden ging het dit wel worden, de vraag was alleen wanneer. Opereren was daardoor de enige optie.

Natuurlijk was het geweldig dat we er zo vroeg bij waren, maar het idee dat ik zelf ziek kon worden en er niet meer voor haar kon zijn, hakte erin. Wederom word ik met de neus op de feiten gedrukt. Blijkbaar had ik dat nodig. Geniet nu lieve mensen. Het leven kan zomaar anders zijn. Zorg dat je daar niet pas achter komt als het te laat is.

Liefs Hilly